czarno - biało i szelkowo

Dziś do wczorajszego swojego wyczynu dodałem : białe szelki, no i koszula w spodnie;). Kiedyś tak się ubrałem, jednak strach przed odbiorem, nie pozwolił mi wyjść tak na miasto. Pracuje w centrum. Jednak tak się złożyło, że Rodzicielka przyjechała do miasta, a że jest niepowykręcana przez rwę kulszową, miała jakieś tobołki do zabrania z targu. Wyskoczyłem i musiałem przemierzyć ścisłe centrum miasta, czułem się w bardzo dziwnie w początkowej fazie wędrówki. Mam gdzieś w sobie mnóstwo kompleksów, cały czas nad tym pracuje. Od jakiegoś czasu wyzwalam swoje JA. Te eksperymenty z łaszkami, to między innymi jest tego część. Cały czas coś się we mnie budzi, i to mnie najbardziej przeraża. Po pierwsze: bo to coś poza moją kontrolą, po drugie - całkowicie nieznane. Ale jak to mówi klasyk: "Coco jumbo i do przodu". Dziękuję za wszystkie opinie, wszystkie mnie inspirują i bardzo mi pomaga, wszystkie bez wyjątku.

p.s.
Jest już po pracy, więc w te pędy ruszyłem pstryknąć fotę. Udało mi się to dzięki super statywowi, który kiedyś otrzymałem od Kalinosia. Dziwnie wyglądałem idąc z tym wszystkim, ale co tam;)